Ve adamın biri sahneye çıkar öykülerini anlatır… Aslında adamın birinin derdi kendi öykülerini anlatmak da değildir… O, olanın ve olanların gerçeğini görmek ve mutlak gerçeğe ulaşmak derdindedir.

Derdidir, davasıdır bu O’nun… Olanın ve olanların gerçeğini bilmek, duymak, görmek ister ve unutmamak... Ve işte bunun için anlatır, bunun için konuşur, bunun için söyler her zaman, her yerde ve herkese; onlar da görsünler, duysunlar, bilsinler ve unutmasınlar diye…